De grote reset

24 maart 2020. Jeetje, wat een ontwikkeling. (Bijna) alles ligt stil. Achteraf gezien verklaarde het wel de toenemende onrust die ik al een tijdje oppikte. Misschien is het een beetje raar om te zeggen,  maar voor mij voelt deze hele situatie ook een beetje als een opluchting. Alsof alle opgekropte intense emoties van mensen nu in één klap aan de oppervlakte zijn gekomen. Alle angsten die sommige mensen al tijden voelden, alle onrust, haast, stress, frustraties, gevoelens van onvrijheid, woede naar autoriteiten; deze crisis lijkt het wel uitvergroot aan ons terug te spiegelen. Dit is wat er onder de oppervlakte speelde, het moest eruit. Alsof alle spanning en onrust die er al was, nu heeft geresulteerd in een hartverscheurende huilbui, waarna je je wel gelijk ietsjes prettiger voelt. In mijn ogen hebben we te maken met een soort van totale reset. We zijn allemaal flink door elkaar geschud en nu rest ons niks anders dan onszelf opnieuw te centreren.

Afgelopen week kwamen eerst alle emoties eruit. Ook bij mij. Het heeft even geduurd voordat ik met een bericht naar buiten ben gekomen. Dit komt omdat ik zelf even alle emoties moest verwerken. Ik weet niet hoe het met jullie ging, maar mijn gemoed ging van verontwaardiging en woede naar angst, naar hoop, naar vrede, naar extase en weer terug.

In het begin van deze toestand voelde ik mij vooral verontwaardigd over de berichten die ik voorbij zag komen op t.v. Ik dacht: ‘Wat zijn jullie nu aan het doen!? Als je een massahysterie wilt veroorzaken, dan moet je vooral dát doen’. En dat gebeurde dus ook. Mensen werden massaal bang van alle op sensatie beluste, angstaanjagende beelden. Wisten ze dan écht niet wat ze deden? Ze hebben een term bedacht voor hetgeen er naar mijn idee gebeurde en dat heet het Nocebo-effect. Het is het tegenovergestelde van het placebo-effect. Kijk hier voor een omschrijving: https://nl.wikipedia.org/wiki/Nocebo-effect.

Zelf was ik van het begin af aan al niet bang voor het virus. Waar ik wel bang van werd, is het feit dat zoveel mensen, in mijn ogen onnodig, doodsbang werden gemaakt. En angst maakt mensen juist weer vatbaarder voor het virus, wat het dus alleen maar erger maakt. En er was niks wat ik kon doen, dit was totaal out of my control.

Na een paar dagen begon ik mij te realiseren dat ik zelf ook in een overlevingsmechanisme was geschoten. Je hebt vechten, vluchten en bevriezen. Mijn mechanisme is meestal strijden. Anderen vluchten of bevriezen van nature eerder. Het maakt ons allen menselijk. Ik heb toen al mijn oude frustraties er maar even lekker uitgescholden. Daarna werd het langzamerhand weer rustig in mij.

Zodra ik weer boven deze situatie uit kon stijgen, had ik ook weer toegang tot een hoger bewustzijn. Ik kreeg ineens enorm veel energie en daarnaast kreeg ik het ene inzicht na het andere. Er zijn geen foutjes in het Universum, daar ben ik heilig van overtuigd. Natuurlijk is het super heftig wat er gebeurt en er overlijden ook mensen, maar in mijn beleving kiezen wij mensen zelf voor de ervaringen die wij in ons leven opdoen en ook kiezen wij het moment van ons sterven. Deze inzichten heb ik afgelopen jaren opgedaan tijdens mijn reisjes naar andere bewustzijnsstaten. Ik ben al naar tal van vorige levens afgereisd en dood was nooit dood, want ik ben er nog steeds 🙂

Ook heb ik de ‘mazzel’ dat ik een stem in mij heb die mij vertelt over het hoe en waarom van het leven op aarde, maar dan vanuit een groter (niet aards) perspectief. Vanuit dit perspectief bezien is er geen goed en kwaad, geen duister en licht en geen mooi en lelijk. Wij mensen worstelen en ervaren pijn, maar wanneer de tijd/ruimte werkelijkheid wegvalt, dan is alles terug te brengen tot ‘slechts een ervaring’. Ik vergelijk 80 jaar op aarde vaak met een weekje cursus. De pijn zijn wij snel weer vergeten zodra je in de gewichtloze wereld van energie komt. Ik begrijp dat dit voor sommigen nogal heftig klinkt, maar mij geeft het juist ongelofelijk veel rust. Ik vertrouw (bijna:-)) volledig op hetgeen dit leven mij te brengen heeft. Daarom ben ik ook niet bang. Als mijn ziel vindt dat het de bedoeling is dat ik leef, dan blijf ik leven. Wanneer het mijn tijd is, dan ga ik. Maar iets in mij zegt dat ik nog even niet klaar ben. Juist in deze bijzondere tijd is er werk voor mij aan de winkel! Jeee, ik mag mensen ondersteunen in hun bewustzijnsontwikkeling! Alles wat ik afgelopen jaren heb geleerd en ervaren, valt nu juist op zijn plek.

Wat een bijzondere tijd zal dit worden. Ik ben dankbaar dat ik het mee mag maken. Ik weet zeker dat deze periode over een x-aantal jaar zal worden gezien als een grote ommekeer in de geschiedenis van de mensheid. We mogen een kwantumsprong maken in onze bewustzijnsontwikkeling, hoe bijzonder is dat?

Wat gaan we dan doen?
Hoe alles ook gelopen is en welke maatregelen er op dit moment ook voor zorgen dat wij ernstig in onze bewegingsvrijheid zijn beperkt, we kunnen dit niet controleren. Dit is wat we hebben gecreëerd en dit zullen we moeten accepteren. Wel kunnen we er met liefde en mededogen naar kijken, alsof we kinderen zijn die aan het leren zijn, met vallen en opstaan. Deze situatie is als het ware het uitgangspunt; het ijkpunt. We weten nu wat we NIET meer willen. Wat willen we dan WEL? Waar wij naar mijn idee namelijk wél controle over hebben, is hoe het vanaf nu verder gaat! Dit kunnen wij bewust gaan realiseren. De vraag is namelijk: Hoe wil jij dat het verder gaat?

De kwantumfysica leert ons dat in het alomvattende energieveld (het kwantum), alle mogelijke uitkomsten al aanwezig zijn. De uitkomst of de werkelijkheid is afhankelijk van degene die het waarneemt. Met onze overtuigingen en gevoelens creëren wij onze eigen realiteit, zowel individueel als collectief. M.a.w.: wij zijn de scheppers van onze eigen werkelijkheid.  De meeste mensen vinden het maar moeilijk om te geloven dat wij allemaal over superpowers beschikken, maar ik zeg je dat het toch echt zo is!

Dus, als alle mogelijke uitkomsten al aanwezig zijn, dan is het de vraag: ‘Waar richt jij je aandacht op’? Hoe wil jij dat de wereld eruit ziet? Hoe wil jij dat wij mensen met elkaar omgaan? Hoe wil jij de wereld bestuurd zien? Hoe wil jij je voelen? Hoe wil jij in het leven staan? Hoe wil jij je werk invullen? Je rol als partner? Je relaties? En ga zo maar door.

Om deze wereld opnieuw op te bouwen en een maatschappij te vormen waar respect en liefdevolle verbindingen centraal staan, zullen we structureel moeten leren om onze aandacht niet langer te richten op hetgeen we niet willen, anders blijft dit juist in onze werkelijkheid opdoemen. Niet om ons te pesten, maar omdat de wet van aantrekking (die zegt dat gelijke energieën elkaar aantrekken), nu eenmaal neutraal is. Als jij een vibratie van verontwaardiging uitzendt, dan creëer je meer situaties om je aan te ergeren. Als jij een vibratie van eenzaamheid uitzendt, dan krijg je meer situaties in jouw werkelijkheid om je eenzaam bij te voelen. Als jouw vibratie vooral angstig is, dan krijg je meer situaties die jouw angst inboezemen. Als jij jouw aandacht geeft aan het onrecht in de wereld, dan krijg je daar meer van. Heel lullig wel 🙂

Om je aandacht te kunnen richten op hetgeen je WEL wilt, is het van groot belang om wel eerst alle tot nu toe onderdrukte lading te uiten. Je kunt denken dat je meer liefde wilt, maar als jouw hele systeem schreeuwt dat je pijn hebt, dan zul je eerst die pijn moeten doorvoelen.  Deze crisis geeft ons, zoals al eerder gezegd, de gelegenheid om alle opgeslagen ellende eindelijk eens te ontladen.

Misschien is dit wel de shift waar we met z’n allen zo naar verlangden. Soms is er een crisis nodig om veranderingen te bewerkstelligen. De tijd van strijden, verzet of ons krampachtig vastklampen aan zekerheden en controle willen houden, is voorbij. Dit is een levensgrote les in overgave. Laat alles wat onderdrukt is maar aan de oppervlakte komen. Wanneer alles opgeruimd is, kunnen we opnieuw gaan bouwen. Hoe bizar deze situatie ook is, het geeft ons ook de gelegenheid om onze levens opnieuw onder de loep te nemen. Wat is echt belangrijk in jouw leven? Wat zou je willen veranderen? We zijn teruggeworpen op onszelf om alles opnieuw te kunnen evalueren. Wat hebben we allemaal al? Waarderen we dat wel?

Nog meer positieve aspecten:

• We mogen het systeem opnieuw uitvinden! Je ziet nu al dat door deze situatie er veel meer wordt gekeken naar hoe we elkaar kunnen ondersteunen. Er genoeg is voor ons allemaal.
• De aarde kan tot rust komen. De lucht is helder en de atmosfeer voelt super rustig.
• We mogen op creatieve wijzen zoeken naar andere manieren van werken.
• Nooit eerder voelden we ons zo verbonden met de hele wereld!
• Mensen die niet hoeven te werken kunnen uitrusten. Er is nu tijd om dingen te doen waar je in je drukke leven niet aan toe kwam. We kunnen mediteren, onze gewenste toekomst visualiseren, lezen, inspirerende filmpjes kijken, meedoen aan online meditaties, zelf mediteren, de liefde bedrijven, wandelen in de natuur, tuinieren, thuis sporten of yoga beoefenen, dansen, muziek luisteren, zingen, fietsen, schilderen, borduren en boetseren. We kunnen, schrijven, bordspelletjes met elkaar doen en ga zo maar door. Laten we de tijd nemen om vooral samen te zijn met onze dierbaren en om onze systemen tot rust te laten komen.

Natuurlijk realiseer ik mij dat er mensen zijn die gewoon door moeten werken en misschien wel harder dan ooit. Ik wens jullie veel sterkte. Ook de mensen waarvan dierbaren of bekenden ziek zijn of zelfs sterven, wens ik natuurlijk alle licht en liefde.

En tot slot, nog een paar tips.

• Leef per dag en zoveel mogelijk in het hier en nu. Iedere dag is een dag om opnieuw te kiezen waar jij je aandacht op richt.
• Oefen met het ‘je goed voelen’. Wat kun je NU doen om je fijn te voelen?
• Word je onrustig van het nieuws of van berichten op Facebook? Kijk dan niet!
• Doe een paar keer per dag ontspanningsoefeningen en denk aan iets waar jij dankbaar voor bent, waar je blij van wordt of waar je liefde of waardering voor voelt. Dan houd je jouw energie hoog.
• Zie je iets wat je niet wilt? Zeg dan: ‘ik weet nu wat ik niet wil. Wat wil ik dan wél?’ En fantaseer daar lekker over. Hoe zou de wereld er dan uitzien?
• Als je bang bent of gefrustreerd of boos of verdrietig of wat dan ook, ga daar dan eens helemaal in! Houd je ook vooral niet in. Schreeuw, huil, stamp, scheld. Gooi het eruit! En wanneer je je weer beter voelt, ga dan weer over op voorgaande tips.
• Kijk naar alles wat wél fijn is aan deze situatie.

Mocht je behoefte hebben aan ondersteuning, dan kun je bij mij en mijn collega’s Jacqueline van Wijk, Sascha Mols en Elisabeth Bieze-Veerbeek terecht. Je vindt hun gegevens HIER.

Komende tijd zullen we ook meer online bijeenkomsten en meditaties gaan organiseren. We houden je via nieuwsbrieven en Facebook op de hoogte.

Lieve mensen, maak er wat van! Ik wens iedereen veel rust en wijsheid. Als je vragen hebt of bang bent of gefrustreerd, schroom dan niet om contact met mij op te nemen.

Laten we de komende tijd gebruiken om het leven te creëren waar we werkelijk naar verlangen…

Veel liefs,
Sandra Valk