Een thema wat de laatste tijd bij mij is speelt is ‘trouw zijn aan mijn gevoel’. Mijn geprogrammeerde mind kan echt van alles roepen maar ik begrijp inmiddels dat dit volkomen losstaat van wat mijn hart, of soms mijn buik, mij vertelt. Het wordt mij steeds duidelijker dat wij allen beschikken over een ingenieus navigatiesysteem wat ons precies vertelt waar wij heen willen en wie wij werkelijk zijn. Dit navigatiesysteem kunnen we trainen om steeds fijner en nauwkeuriger af te kunnen stemmen op datgene wat wij ‘hier komen uitdrukken’.
De laatste jaren heb ik onwijs veel gemediteerd, of ik gaf er les in. Hierdoor heb ik geleerd om uit mijn hoofd te komen. In de westerse wereld is ratio een groot goed en voelen is daarbij ondergeschikt geraakt. Maar wat nu als je gevoel juist jouw navigatiesysteem is op weg naar wie wij werkelijk zijn? We zijn veelal het contact met onze innerlijke en fijnstoffelijke raadgevers kwijtgeraakt, maar gelukkig zijn er de laatste jaren steeds meer mensen die herontdekken wie wij werkelijk zijn, en waar we toe in staat zijn. En dat is veel meer dan we aanvankelijk dachten. Wat mij steeds treft is het feit dat zoveel mensen zijn gaan geloven dat wij mensen klein en nietig zijn. Voor mij was het een openbaring om te ontdekken dat wij mensen allen de scheppers van onze eigen werkelijkheid zijn.
Hoewel de situatie rondom Covid-19 voor heel wat chaos heeft gezorgd, heeft het er ook voor gezorgd dat meer mensen werden gedwongen om met hun aandacht naar binnen te treden. En laat dit nu precies de plek zijn waar we moeten zijn om in vrede en vertrouwen te komen. Dit doe je niet door naar alles te kijken wat er buiten ons gebeurt. Wat ervoor nodig is om ons navigatiesysteem te trainen, is namelijk dat allereerst ons denken meer tot rust komt. De geprogrammeerde stem van je mind die schreeuwt wat af in deze cognitief ingestelde wereld. Je kunt echter pas de stem van je ziel gaan horen, wanneer je gedachten wat stiller worden.
Meditatie heeft mij afgelopen 14 jaar onwijs geholpen om mijn gedachten te leren waarnemen. Ik ben erachter gekomen dat gedachten de verbindingen in mijn hersenen weergeven die feitelijk zijn geprogrammeerd. M.a.w.: dat wat ik denk heb ik overgenomen van anderen. De gedachten van het merendeel van mensen zijn afgelopen duizenden jaren echter vooral op angst gebaseerd geweest. Op het idee dat we klein en nietig zijn en dat er schaarste is. En alles wat wij mensen geloven, wordt uiteindelijk waar. Overtuigingen zullen zich keer op keer zullen bewijzen, en zo zijn we in een cirkel van angst en schaarste terecht gekomen. Tot het moment dan dat we weer terug bij ons ware zelf komen.
Sinds ik kennis heb gemaakt met de Kwantumfysica ben ik meer en meer gaan begrijpen op welke manier wij met onze aandacht onze eigen werkelijkheid bepalen. Mind over matter. Op een dag kwam ik erachter dat ik mijn gedachten niet BEN. Ik HEB ze alleen. Sindsdien is mijn favoriete uitspraak: Je moet niet alles geloven wat je denkt! Ik hoor vaak van mensen uit mijn omgeving dat zij iets geloven omdat ‘de experts’ het zeggen. Dat gaat bij mij inmiddels niet meer op. Ik heb eigenlijk maar één autoriteit, en dat is de Bron. Voor mij is ‘de waarheid’ slechts een kwestie van perceptie. Ik luister liever naar mijn eigen navigatiesysteem. Daar word ik eerlijk gezegd blijer van, want mijn innerlijke stemmen zijn inmiddels niet meer gebaseerd op angst. Sindsdien word ik mij steeds bewuster van onze immense mogelijkheden. En sindsdien is mijn leven dan ook een groot avontuur geworden, want zo ongeveer alles is inmiddels veranderd in mijn leven; van beperking naar mogelijkheden…
Toch was de weg om dit te bereiken, nog niet zo eenvoudig. Dagelijks heb ik zelf natuurlijk ook nog te maken met geprogrammeerde gedachten. Zo werd ik vannacht, zoals tegenwoordig wel vaker, halverwege de nacht wakker. Het valt mij op hoe helder en creatief ik mij kan voelen als het merendeel van de mensheid slaapt. Mijn gedachten zeggen dan echter dingen als: ‘Maar je hebt 8 uur slaap nodig want anders ben je straks de hele dag moe’. Mm, interessant. Zou het waar zijn of ben ik dat alleen maar gaan geloven en is het om die reden steeds ‘waar’ geworden?
De laatste tijd trof het mij hoe vaak ik eigenlijk precies voelde wat ik wil of wat ik niet wil, maar hier vervolgens geen gehoor aan gaf omdat mijn gedachten iets anders inbrachten. Mijn navigatiesysteem is inmiddels behoorlijk afgestemd, maar nu er nog naar luisteren. Zo heb ik vaker dan mij lief is ‘JA’ gezegd tegen dingen waar mijn hart of buik ‘NEE’ tegen zei. Pleasen noemen ze dat, een afweermechanisme gebaseerd op angst. En hoe meer ik mij van dit mechanisme bewust word, hoe meer ik trouw word aan mijzelf. En hoe trouwer ik word aan mijzelf, hoe makkelijker dingen ineens lijken te gaan. Je komt dan op een gegeven moment in een staat die wij ook wel ‘flow’ noemen.
En dus heb ik mij voorgenomen om steeds meer te gaan luisteren naar mijn hart, mijn innerlijke raadgevingen en de stemmen van mijn fijnstoffelijke vrienden (mijn gidsen of zielendelen). Hiervoor heb ik alleen eerst wat angst moeten overwinnen. Ook zoiets moois; emoties. Emoties, die ik meer met mijn lichaam associeer, blijken niks anders te zijn dan energieën. Deze energieën triggeren vaak een geconditioneerde impuls (vechten, vuchten of bevriezen), maar als je ze er gewoon ‘laat zijn’ en waarneemt, dan zul je zien dat ze veelal te maken hebben met een vroegere gebeurtenis. Jouw lichaam en energetische systeem herinneren zich bepaalde ervaringen, positief of negatief, en daar reageer je op. Maar wat nu als je dit niet doet?
Wij mensen hebben de neiging om ons tegen emoties te verzetten. Of, als iets leuk is, om ons eraan vast te willen klampen, wat in de basis ook weer neerkomt angst, namelijk de angst dat iets weer ‘weggaat’. We willen het dan vasthouden, maar ook dit zorgt vaak voor niet handige reacties. Energie is de taal van het Universum en de energie die jij uitstraalt bepaalt jouw werkelijkheid. Om de werkelijkheid een leuke te maken, is het dan ook van groot belang om aan de slag te gaan met het managen van je energie. Hoe fijner jij je voelt, hoe fijner je werkelijkheid uiteindelijk zal worden, en alles is eigenlijk mogelijk, zal je (hopelijk) ontdekken. Wij denken misschien dat we geen invloed kunnen uitoefen op het collectief, maar dat is niet waar. We kunnen wel degelijk het collectief beïnvloeden, alleen niet van buitenaf. Verander de wereld en begin bij jezelf; zo binnen, zo buiten…
Ik heb zelf veel gehad aan de ‘Moeiteloos helen’ methode van Marlon Brammer, waarbij ik heb geleerd om alle gedachten en emoties er te laten zijn en ook om ze te uiten. Emoties willen eigenlijk vooral in beweging komen. Jouw lichaam is al heel. Wat in de weg zit om dit te ervaren, zijn slechts onze programma’s. Zodra je jouw gedachten en emoties begint te uiten, ebben ze weg. Ontlading van opgekropte emoties bewerkstelligt eigenlijk onmiddellijk een stijging van de vibratie van ons lichaam en energetische systeem. Zodra de weg vrij is, kan de oneindige energie van het grotere geheel weer rijkelijk door ons heen stromen. En dan ontstaat er weer de flow waar ik hierboven al over schreef.
De laatste jaren heb ik nogal wat innerlijk werk gedaan en hier ben ik oneindig dankbaar voor. Naast de verbinding die ik weer heb weten te leggen met mijn ware zelf via mijn lichaam en energetische systeem, ben ik mij ook bewust geworden van mijn verbinding met het grotere geheel, wat ik De Bron noem. Ik heb ontdekt dat alles uit energie bestaat en dat er veel meer is tussen hemel en aarde dan ik mij ooit had kunnen bedenken. Ik heb kennis gemaakt met gidsen en zielendelen uit andere dimensies, met parallelle werelden en met natuurwezens, engelen en andere entiteiten. Ook ben ik op dit pad natuurlijk demonen en andere donkere energieën tegengekomen, om vervolgens te ontdekken dat ook deze onderdeel uitmaken van onze creatie. Zonder donker zouden we nooit ontdekken dat we eigenlijk licht zijn. Zonder wrijving geen glans. Zonder lichaam of Avatar hadden we niet kunnen ervaren of groeien. En we hadden het toch ook niet willen missen?
‘Verdomd handig, zo’n lichaam’, grap ik de laatste tijd vaak. Mijn zielendelen uit hogere dimensies ervaren geen emoties. Zij zijn eigenlijk altijd neutraal, alhoewel ze vaak wel humor hebben. Ze nemen alles waar maar hebben zelf de emoties niet die ik meemaak, want die zijn meer gebonden aan een lichaam. En wat een lol beleef ik de laatste tijd nu ik heb ontdekt dat we gewoon mogen spelen! Het zijn onze gedachten over wat hoort en wat niet hoort, die ons vaak tegenhouden om vrij te zijn. Sinds ik die gedachten steeds meer ontmantel als zijnde angsten en ik mij hiervan steeds meer bevrijd heb, is er een nieuwe wereld voor mij opengegaan; de wereld van liefde! En dan heb ik het niet over traditionele liefde zoals in huisje boompje beestje en met claims en voorwaarden, maar over ware, vrije liefde.
Laatst heb ik met iemand gevreeën onder invloed van truffels. Jee wat was dat een prachtige ervaring; we versmolten zowat! De extase en diepgang die dit teweeg bracht was legendarisch te noemen. En op dat moment trof het mij weer: ‘verdomd handig, zo’n lichaam!’. Wanneer ik in een andere bewustzijnsstaat ben en ik opga in het grotere geheel, voel ik mij altijd heerlijk hoor, maar zo’n ervaring met z’n tweeën is toch wel de kers op de taart! En dan is het weer een kwestie van loslaten van oude beperkende programma’s om dit weer niet vast te willen houden. Dat noem je ook wel ‘in het nu’ leven.
Het leven wordt steeds mooier eigenlijk, tenminste dat vind ik. Ik gun het een ieder om dit zo te beleven. Dus, wanneer je last hebt van je gedachten of oude emoties, denk dan eens aan dit verhaal. Had je het willen missen? En als je ontevreden of angstig bent, ga daar dan iets mee doen. Ik ben het levende bewijs dat het leven wel degelijk ‘maakbaar’ is, alleen niet op de manier waarop we het hebben geleerd. Zodra jouw denken tot rust komt en je komt erachter wie je werkelijk bent en waar je toe in staat bent, dan begint het avontuur. Hoe fijner jij je van binnen voelt, hoe fijner jouw werkelijkheid zal worden.
Ik had het in ieder geval allemaal niet willen missen!
Ik wens je een fijne dag met mooie avonturen.
Liefs,
Sandra
